شنبه، تیر ۰۴، ۱۳۹۰
دوشنبه، خرداد ۱۶، ۱۳۹۰
بیانیه بیش از هفتصد نفر از فعالان دموکراسی خواه و فعالان زن در خصوص شهادت هاله سحابی: تسلیت نه، فریاد اعتراض!
lمنبع خبر سایت تغییر برای برابری است
تسلیت نه، فریاد اعتراض!
هاله سحابی، مادر صلح، دختر آفتاب، از میان ما پر کشید و رفت. ۱۱خرداد روز اندوه، روز فریاد و روز داد علیه بیداد است.
هاله را از دست دادیم! هاله را از ما ربودند، او را که از دست شبزیان جنازه، چشم از پیکر خاموش پدر برنداشته بود. این دزدان با چراغ آمدند، با اسلحه و باتوم و همچون همیشه عربده کشان. این راهزنان روز، به دزدی پیکر بیجان و هم جانِ زنده آمدند. این دزدان، دزدانِ شرافت یک ملتاند و آبدیده این حرفه.
جنبش زنان و جنبش دموکراسی خواهی مردم ایران هاله را از دست داد. اما نه به مرگی آرام. او را ایستاده به اعتراض از ما ربودند. جانش را ستاندند. صدایش را و مشتش را ربودند و شبانگاه جسم بیجانش را نیز ربودند تا چشمان خفته در بیداریاش را در خاک پنهان کنند.
تسلیتی در کار نیست! وای برما که هماره در پی تسلای خویشیم. وای بر ما، که ستمی که در زمان ما بر زنان و مردان سرزمینمان میرود در تاریخ این دیار، جز شرم و شرم و شرم تاریخ دیگری نخواهد نوشت.
تسلیتی در کار نیست! بگذارید فریاد برآوریم به این همه ستم. ننگتان باد که از پیام صلح و ایمان، شمشیری از کینه میسازید. شرمتان باد که از الهه نیکی و خرد، نفرین و هیهات، علم میکنید.
رنج سحابی پدر و دختر اگر چه امروز به آرامشی ابدی بدل شده است، اما ایمان داریم به ادامه مبارزهٔ آنان برای آزادی وصلح و برابری، برای ایرانی سربلند و ایمان داریم که این مبارزه، دمی ستمکاران و حاکمان آلوده دست را آرام نخواهد گذاشت.
امروز روز تسلا نیست. روز اعتراض است!
حکومت ایران چه بخواهد و چه نخواهد، زندگی و مرگ سحابیها با نام مبارزه برای آزادی این سرزمین گره خورده است. ما؛ دوستان و خواهران، برادران و همراهان هاله سحابی، خاطرهاش را گرامی میداریم و به یاد نازنینش سوگند میخوریم که نام همه جان باختگان راه آزادی و آرزویشان را بر هر کوی و برزن این بوم، فریاد کنیم.
اشتراک در:
پستها (Atom)