تا صحبت از تاریخ و فرهنگ ایران مي شه بلافاصله شروع مي کنیم ازيک تمدن عظیم و با شکوه صحبت می کينم که حداقل 2500 سال قدمت دارد و يکي از بزرگترین امپراتوریهاي دنيا بوده نهایتا هم اسم کوروش کبیر و داریوش را بر زبان می آوریم و شاید هم اسم چند شهر باستانی را.این تقریبا تموم آن چیزی است که اکثر ما از تاریخ کشورمان می دو نیم و تازه به خودمون هم می بالیم که این همه اطلاعات راجع به ایران داریم.
اما اگه مقایسه ای بین این انبوه اطلاعات و دانش در مورد تاریخ ایران و اطلاعات اندکمون در مورد تاریخ کشوری به نام عربستان انجام بدیم به نتایج شگفتی می رسیم.
باور ندارید؟ مي توانید خيلي ساده خودتون امتحان کنید یک کاغذ و يك قلم بردارید و يك خط وسط کاغذ بکشید سمت راست خط 20 اسم ایرانی و اسم 20 تا از شخصیتهای تاریخ باستان ایران را بنویسید و سمت چپ خط عین همین کار را در مورد عربستان هم انجام بدید.
اگه شما هم مثل من بدجوری شگفت زده شدید هول ورتنون نداره چون اصلا اتفاق غیر عادی پیش نیومده.می پرسید چرا ها؟چرا نداره چون
اگه نگاهی به دوره دبستان ٬ راهنمایی ٬ دبیرستان و نهایتا دانشگاه بی اندازیم متوجه موضوع میشیم .شما توی دوره طولانی تحصیلاتتتون آیا درسی رو به نام تاریخ ایران و یا چیزی شبیه به این که مختص به بررسی تاریخ ایران با شه رو به یاد میبارید؟فکر نمی کنم به یاد بیارید.ولی تا دلتون بخواد تاریخ کشور عربستان رو به اسم دین ائمه و پیامبر دادن به خورد ما!
من قصدم اهانت به هیچ قوم یا مذهبی نیست اما به نظر شما این فاجعه نیست آیا این احمقانه نیست که ما در طول یک سال بارها به عناوین مختلف از کسانی مثل محمّد(ص) علی(ع) فاطمه و... یاد کنیم براشون گریه کنیم یا دست بزنیم یا از مراسم تولد مسیح صحبت کنیم اما حتی یکبار از زرتشت یا کوروش حرفی نزنیم؟
البته اینکه به اعتقادات مردم احترام گذاشته بشه و شرایط برای برگذاری جشنهای مذهبیشون فراهم باشه خیلی هم خوبه اما نه به قیمت توهین و نادیده گرفتن علقه ها ٬ حسرت ها و اعتقادات قسمتی دیگر از مردم حتی اگر در اقلیت باشند-که البته اینگونه به نظر نمی رسد- نه به قیمت فراموشی اصالت تاریخی این ملت.
آیا این آزاردهنده نیست که درسی مثل "تاریخ اسلام" جزء سیلابس درسی ما باشه اما خبری از زرتشت و ایران نباشه؟(کاری به رشته تاریخ ندارم هرچند بعید می دونم اونجا هم اوضاع بهتر باشه)
به نظر می رسه که آموزش و پرورش و سازمان آموزش عالی و شورای انقلاب فرهنگی یادشون رفته که اینجا ایرانه و اونائی که قراره این درسها رو بخوانند ایرانی اند.
با اینکه ادعای بی طرفی در مقوله تاریخ را نمی شه چندان جدی گرفت اما نگاهی تا این حد مغرضانه را هم نمی شه قبول کرد.نگاهی که به وضوح سعی می کنه تا چندین قرن از تاریخ این مملکت را –چه خوب چه بد٬چه با شکوه٬و چه در منجلاب ذلت- به فراموشی بسپره .نمیدونم چه چیز هراس آوری در تاریخ ما وجود داره که نمیخوان ما از اون آگاه بشیم ؟واقعاً درک نمیکنم تاریخ تلاشها٬جنگها٬مبارزات٬رنجها و مرارت های این ملت برای رسیدن به یک زندگی بهتر و یک تمدن بزرگتر چه ایراد بزرگی داره که ما نباید از اون آگاه باشیم؟
به همین دلایل تصمیم گرفتم تا آنجائی که می توانم در مورد تاریخ ایران مطلب بخوانم و دانسته هایم را به دیگران انتقال بدم.قبل از من دوستان دیگر دست به کار شده و مطالب بسیاری را در این باره جمع آوری کرده اند با این وجود سعی و کوشش این دوستان دلیل بر ساقط شدن وظیفه از من نیست همانطور که شما نیز نباید تنها یک خواننده باشید .
مقاله آینده : نگاهی بر منابع و مآخذ تاریخ ایران
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر