بانو ستوده! ای سزاوارترین به نامت!تو را به جان عزیزانت دست بردار از تحقیر من!هر روز که می گذرد هر روز که می شنوم هنوز هم ایستاده ای شرمگین تر می شوم!بانو این همه لگد کوبم نکن!بانو باور کن همه شجاعت و مردانگیم را که جمع کردم شد همین چند خط و چند تا like!بانو هر چه می کنی بکن فقط نمیر- نیاید آنروز-که نمی دانی چقدر باید پست بگذارم و like عزایت را گدایی کنم!بانو کاش اندازه سر سوزنی از تو در من هم دمیده شده بود!من و ما فقط سخن پردازان یاوه گوییم،بیاندیش رنجاندن جان عزیزت آیا میارزد به این همه کهولت،این همه ترس این همه سکوت این همه.......!بانو بیش از این تحقیرمان نکن!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر